Vroeger was alles anders
De aankondiging voor de eerste feesten van de carnavalsvereniging was vroeger niet meer dan een inlegvelletje in het personeelsblad van Psychiatrische Inrichting St. Bavo. Later werden dit aanplakbiljetten en posters bij de toneelzaal en de portiersloge: met de hand getekend en ingekleurd. Vervolgens kwam een programmaboekje van een paar bladzijdes. Een zwarte dag voor de vereniging was de grote brand die de toneelzaal helemaal in as legde; ineens was de feestlocatie verdwenen. Er moest naar een andere locatie worden gezocht, wat ook een ander kostenplaatje betekende. Om de kosten van een feesthal te drukken werd besloten om ook feestavonden te organiseren voor mensen ‘van buiten’.
De vrienden van de Keiebijters werden opgericht. Om deze mensen van de nodige informatie over de vereniging te voorzien werd de eerste uitgave van ‘de Gebeitelde Kei’ gepubliceerd. Door een aantal leden werden stukjes geschreven en het blad werd in veelvoud geprint. Daarna werden de losse pagina’s onder een naaimachine doorgehaald en voilà: daar was de eerste carnavalskrant van de Keiebijters.
Van krant naar magazine
Inmiddels is ‘de Gebeitelde Kei’ aan zijn 23e jaargang begonnen. De krant is geheel vervangen door een magazine wat bij een drukkerij wordt afgedrukt. ‘De Gebeitelde Kei’ in zijn huidige vorm wordt alweer voor het zevende jaar uitgebracht. Er is een heuse redactie die de stukjes en foto’s verzamelt en redigeert en adverteerders zover probeert te krijgen om bij ons te adverteren. Want zonder de adverteerders kunnen ook wij geen magazine maken! Op naar 33 jaargangen!!
